peiman198913's reviews
224 reviews

دلم میخواد به این کتاب پنج ستاره بدم نه به این خاطر که داستان فوق العاده ای بود یا شاهکار ادبی بود به این خاطر که برای من خیلی قابل لمس بود، و مطمئنم برای خیلی از ما ایرانی ها همینطوره. جایی که هنوز در بعضی از شهرها و روستاها سنت های اشتباه در حال قربانی گرفتن هستن. یه سری از کلمه ها هستن که انگار به خودی خود یک چیز خوب و مثبت در نظر گرفته میشن، مثل سنت، مثل رسوم، مثل قانون، در حالی که اینها به خودی خود خوب و مثبت نیستن، قانون خوب خوبه، سنت و رسم خوب خوبه نه هر قانون و سنتی. حالا اینکه این خوب و بد چیه و چطوری تعیین میشه رو کاری ندارم ولی چیزی که اکثریت قبول دارن بده (پایبند به دموکراسی باشیم فعلا) نباید اجرا بشه حتی اگه قانون یا رسم باشه، قانون بد باید عوض بشه نه اجرا.
چاندرا داستان دخترکی ۱۱ ساله ست که با پسری ۱۶ ساله ازدواج می‌کنه به خواست پدر و مادر طبق رسوم، پسری که اولین بار شب عروسی میبینتش برای مدت کوتاهی، پسری که از شهری بسیار دور هست که ساعت ها تا محل زندگی چاندرا فاصله داره. ازدواج میکنند ولی قراره تا چند سال پهلوی هم نباشن جز در تعطیلات. در اولین تعطیلاتی که چاندرا به شهر شوهرش میره اتفاقاتی می‌افته که اصلا انتظارش رو نداره و تازه از اینجا درد و رنج سنت و رسوم غلط رو میشه با پوست و گوشت حس کرد. داستان رو میشه در دسته‌ی داستانهای الهام بخش دسته بندی کرد.ه

خیلی از این کتاب راضی نیستم. ابتدای داستان خوب شروع میشه ولی کم کم جذابیتش رو از دست میده. داستان از این قراره مردی که در روزی خاص از هفته برای شرکت در یک گردهمایی هفتگی به شهری دیگه میره نامه ای دریافت کرده که بهش خبر داده در این روزهایی که اون نیست همسرش پیش مرد دیگه ای میره. مردی مشهور و ثروتمند در شهر. حالا این مرد بعد از مدت ها فکر کردن تصمیم گرفته کاری انجام بده... ه

داستانهای پلیسی معمولا جذابه مخصوصا وقتی یک کارآگاه با رفتارهای خاص خودش توی یک سری کتاب وجود داشته باشه، مثل خانوم مارپل یا موسیو پوآرو، اینجا هم با کارآگاه ساخته شده توسط ذهن ژرژ سیمنون روبرو هستیم، کارآگاه مگره. کافه لیبرتی داستان جذاب و نسبتا متفاوتی داره. کارآگاه مگره برای حل و فصل بی سر و صدای ماجرای قتل مردی که از پست چاقو خورده به جنوب فرانسه میره، طی تحقیقات به کافه‌ای میرسه که با بقیه‌ی کافه ها متفاوته، کافه لیبرتی و افراد حاضر در اون کافه و پسر و معشوقه‌ی هم خونه‌ی مقتول کم‌کم مسیر داستان و ماجرا رو مشخص میکنن.

پشت جلد کتاب نوشته شده :<پانجونی از فرط بی پولی به انقلابی گری روی می آورد. او را به روستایی می فرستند تا ایده های حزبش را تبلیغ کند>. خب قاعدتا از اسم کتاب که رفیق داره مشخصه این نوشته داره کمونیسم و سوسیالیسم رو نقد میکنه و اون هم به زبان طنز. کتاب اکثرا تشکیل شده از نامه هایی که پانجونی به دفتر حزب میفرسته و در در اون شرح وقایع و کارهایی که کرده میده. میشه گفت طنز کتاب جذابه و تا 60-70 صفحه ابتدایی شما واقعا لبخند به لب کتاب رو میخونید ولی بعد دیگه کم کم دچار تکرار و یکنواختی میشه. من ترجیح میدادم به جای خوندن نامه همین وقایع رو از زبان یک راوی دیگه بخونم مثل چند صفحه ی آخر کتاب. این مدل نوشتن برای روزنامه و هفته نامه جذاب تره تا کتاب. ولی در کل کتاب جالبیه

پ.ن: مسیولین ما از نوادگان پانجونی نیستن؟؟؟؟

من زیاد با این کتاب ارتباط بر قرار نکردم. یعنی اصلا کتابی نیست که من بخوام به کسی پیشنهاد بدم. با یه داستان سورئال سر و کار داریم که حداقل منو نتونست جذب کنه. مردی نقاش که با همسرش در یکی از شهرای ایتالیا زندگی میکنه و حال و هوای خاصی داره و میخواد دنیا رو بهتر کنه و با همسرش سوار بر دوچرخه به این طرف و اون طرف میرن و پیامهای خوب مینویسن و نقاشی میکنن. اون وسطا یه سفر روحانی معنوی هم میره و خلاصه حاضره جون خودش رو هم در این راه فدا کنه

به سربازرس اطلاع داده میشه که همسر رئیس شورای منطقه در هتلی در یک جزیره به قتل رسیده. سربازرس به همراه دو نفر از همکارانش به جزیره میرن تا قاتل رو پیدا کنند. یکی از این دو بازرس نقش اصلی داستان کتابه. بازرسی که بیشتر توی کارهای اداری بوده تا عملیاتی. جزیره حس و حال عجیبی داره و اکثرا باد دیوانه کننده ای می وزه. معمولا غریبه ها توی جزیره دوام نمیارن و اهالی جزیره زیاد از غریبه ها خوششون نمیاد. در حین اقامت پلیس ها در جزیره اتفاقات زیادی میفته و کشفیات زیادی به دست میاد مثلا همون اوایل میفهمیم که این تنها قتل به وقوع پیوسته نیست. داستان کشش خوبی داره. دست نویسنده رو نیست و همین باعث میشه شما مشتاق ادامه دادن باشید تا قاتل رو کشف کنید و این در داستان پلیسی خیلی مهمه

خداحافظ تسوگومی رو دوست داشتم. کتابی که اصلا سیر داستانی پر کششی نداره و حتی میشه گفت داستان خاصی هم نداره. کتاب تشکیل شده از چند فصل که هر کدوم در مورد یه اتفاق صحبت میکنه. داستان از زبان ماریا نقل میشه و بیشتر در مورد خودش و دو دختر خاله ش یوکو و تسوگومی هست. درسته سیر داستانی نداره ولی مدل تعریف کردن و توصیفات برای من در عین سادگی خیلی جذاب بودن. اتفاقاتی که میتونیم درکشون کنیم و احساسات ادم رو یه جاهایی قلقلک میده. یک فیلم هم از روی این رمان ساخته شده

کتاب از زبان یک کودک در زمان شوروی استالین نوشته شده. پسری که آرزوی پیوستن به پیشاهنگان جوان شوروی رو داره و پدرش در اداره امنیت شوروی کار میکنه. پدری که مورد تحسین شخص استالین قرار گرفته. ابتدای داستان در اولین شب پدر ساشا (همون کودک) توسط همکارانش دستگیر میشه و این شروع ماجرای ساشا هست. کل داستان به نظر یک استعاره و تمثیل بزرگ از مدل زندگی کمونسیتی در شوروی هست. داستان ساده و جذابه و تصویرگری جالبی هم داره

کتاب در هشت روایت مجزا در دوران پس از سقوط نظام های کمونیستی شرق اروپا از زبان حیواناتی سعی در توصیف حکومت های کمونیستی و دیکتاتورها و اوضاع قبل و بعد فروپاشی اونها داره. به نظر میاد تمام تلاش نویسنده این بوده که روایات بی طرفانه عنوان بشه و با دید تازه ای به این قضایا نگاه کنه. از این جهت نسبتا نویسنده موفق بوده اما از نظر شخصی من روایات اونقدری که باید جذاب نیستن و هر از چند گاهی آدم احساس خستگی می‌کنه و مجبوره چک کنه تا آخر روایت چند صفحه مونده. توضیح زیادی نمیتونم بدم و در کل کتاب از هر نظر متوسط هست. بین ۲/۵ تا ۳ ستاره برای کتاب مناسبه.ه

در بخش اول کتاب یک مناظره و گفتگو داریم بین دو نفر در مورد دین و فلسفه، یک طرف موافق و طرف دیگه مخالف دین. این گفتگوها برای اینکه شما رو به تفکر وادار کنه جالبه ولی برای به نتیجه رسیدن خیلی کمکی نخواهد کرد، چرا؟ چون نظر من با هر دو مخالفه، یعنی هر دو هم حرف‌های درست میزنند و هم حرف های اشتباه، از بین چنین دو گزینه ای قطعا انتخاب خیلی راحت نیست و شاید اصلا درست هم نباشه.ه
بخش دوم در مورد اخلاقیات هست، ابتدا توضیحاتی میده راجع به صفات خوب ذاتی از نظر دین و از نظر فلسفه یا به صورت مشخص افلاطون. و بعد به شر درونی و صفات پلید ذات انسان و نمونه هایی مثل بلایایی که بر سر برده ها آورده شده میپردازه و در نهایت گریزی میزنه به مرگ و اخلاق.ه
بخش سوم به طور کلی در مورد روانشناسی هست. به طور خیلی خلاصه و پاراگرافی به مسائلی مثل تمایل به زیستن، عادت، جدایی و وصال، شادی و اندوه، امید و یاس، لجاجت، انتقام، نفرت و ... پرداخته شده.ه
و در بخش چهارم هم به مقوله ی دین پرداخته شده که من حرفی ندارم راجع بهش :))