Ας ξεκινήσω από τα καλά χαρακτηριστικά του βιβλίου... μου άρεσαν μερικά κεφάλαια: το "Αστερόσκονη" που προσπαθεί να δώσει μια εξήγηση για την έλλειψη σιδήρου που έχουν μερικοί άνθρωποι, αλλά από "παλαιοντολογική" σκοπιά, και το "Αναζητώντας τα ίχνη της ζωής", όπου ο συγγραφέας αναρωτιέται ποια είναι η κρυφή σκοπιμότητα κάποιων περιοχών του γενετικού υλικού που ονομάζει "γενετικά απολιθώματα". Υπάρχουν μερικές ακόμη ενδιαφέρουσες εκθέσεις αλλά είναι σπάνιες στο βιβλίο.
Αυτό που δεν μου άρεσε περισσότερο είναι ότι δεν είναι ούτε "επιστημονικό" βιβλίο ούτε "φιλοσοφικό". Δεν είναι το πρώτο, γιατί περισσότερες "ενδιαφέρουσες" πληροφορίες θα έβρισκα στο βιβλίο της βιολογίας της β' λυκείου, με την αντίθεση ότι εκεί θα υπήρχαν οι επιστημονικές πηγές και εξηγήσεις, που λείπουν από αυτό το βιβλίο. Δηλαδή, σχεδόν κάνει "science bating" όπου παρουσιάζει ενδιαφέρουσες επιστημονικές σκέψεις, αλλά δεν είναι καθόλου τεκμηριωμένες, και αντί να τις αναλύσει περισσότερο, κάθεται και κάνει "φιλοσοφικές" ερωτήσεις στον εαυτό του που δεν οδηγούν πουθενά, καθώς ίσως η πιο συχνή απάντηση (στις δικές του ερωτήσεις) είναι "δυστυχώς δεν το γνωρίζουμε αυτό". 🤡 Ίσως το βιβλίο αυτό να φανεί ενδιαφέρον σε άτομα που δεν έχουν καμία μα καμία επαφή με τον χώρο των επιστημών, αλλά για μένα ήταν μεγάλη απογοήτευση.
I really liked this book! From other reviews I realized most people read it out of school obligation, and that kinda ruins it, it's definitely not a book for everyone, but I wouldn't consider it a "bad" book. I think it's similar to a) Narcissus and Goldmund - Hermann Hesse b) A Certain Hunger- Chelsea Summers and c) My Year of Rest and Relaxation- Ottessa Moshfegh It contains long descriptions of olfactory stimuli, 18th century France in a beautiful and enchanting way. It deals with the mind of the ultimate sociopath, whose killings are not out of moralistic obligation, to prove a point, nor because he liked the killing itself...but because he sees people in such a way that he is able to kill them in order to get what he needs- a scent. I think you can read this book again and again and always find something unique. The prose is beautiful, it contrasts the gore descriptions that are presented. Süskind has done immersive research into perfumes, everything is articulated in such detail... I really really enjoyed the descriptions inside the cave, his intense need to be away from everyone, how he described how much he wanted to empty himself.... I don't know how I feel about the ending yet, it was captivating and unexpected but part of me feels robbed of what it could have been, in a way...if that makes sense I think if you enjoy dark and gore themes, but would also appreciate a discussion about humanity and death, this book is for u <3
I loved this book!!! Unlikeable and unhinged characters!!! (─‿‿─)♡ But also I think only a particular type of person will truly appreciate this book. Sometimes 'Milk Fed' is misunderstood, because of the "dark" subjects that are not talked about enough (abusive mothers and disordered eating). I'll be reading more from Melissa Broder asap!