De Leraar is het vijfde boek dat ik lees van Freida McFadden; ik hou absoluut van haar schrijfstijl. Haar boeken zijn ideaal als spannend tussendoortje; je kan namelijk niet stoppen met lezen en hebt het boek op een paar dagen uit.
In De Leraar volgen we in eerste instantie Addie, een 16-jarige leerling en Eve, wiskunde-lerares. De POV’s wisselen elkaar af; ik vond het dan ook erg fijn om het verhaal vanuit de verschillende standpunten te lezen. Later in het boek lezen we ook vanuit het oogpunt van Nate, leraar Engels en echtgenoot van Eve.
Het boek gaat eigenlijk over een (seksuele) relatie tussen een leraar en een leerling. Het voelt heel icky terwijl je het boek leest; ik vond dit dus erg goed gedaan van McFadden. Door af te wisselen tussen het oogpunt van de leerling (het slachtoffer), de leerkracht (de dader) en een derde betrokkene, krijgen we een erg goed beeld van hoe er gemanipuleerd werd. Wat ik ook erg belangrijk vond is dat de schuld van de relatie steeds -terecht- bij de volwassene gelegd wordt.
Het boek is weer heel erg spannend en we gaan van plottwist naar plottwist. Eigenlijk vond ik het boek heel erg goed... Tot aan de epiloog. Daar wordt nog een laatste onthulling gedaan en die verpestte het een beetje voor mij... Het is ook geen logische plottwist en ik voelde me er eigenlijk ook niet helemaal oké bij...
Met de epiloog in gedachten geef ik het boek 3,5 sterren, maar zonder deze epiloog was het misschien wel 4,5 sterren geweest. Over het algemeen heb ik alleszins weer erg genoten van deze McFadden en ik zal zeker haar volgende boeken ook nog lezen! Bedankt @labuitgevers en @vbkbelgie voor het recensie-exemplaar!
Medusa is een prachtige, poëtische versie van de welbekende mythe, met toch een paar twists.
Ik heb van dit boek 2 versies liggen thuis; ik kreeg de Nederlandse vertaling van het boek van de uitgeverij (waarvoor nogmaals heel veel dank!), en ik kreeg de prachtig geïllustreerde Engelse editie van één van mijn boekbesties.
Ik heb de twee dus naast elkaar gelezen; en ik luisterde ook naar het luisterboek tijdens het autorijden.
Het is een dun boekje, maar dat doet absoluut niet af aan het verhaal, alhoewel dat ik het niet erg zou hebben gevonden moest het langer zijn geweest.
De schrijfstijl is poëtisch en ik vond het ongelooflijk mooi. Het verhaal wordt echt aan de lezer verteld; de gebeurtenissen spelen zich af in het verleden en Medusa vertelt hierover. Dit maakt dat het geen heel actief verhaal is, maar dat vond ik niet zo storend.
Deze versie van het verhaal heeft een feministische insteek en ik vond de twists die Jessie Burton erin heeft gestoken heel fijn.
De voorleesstem van het audioboek is ook heel aangenaam om naar te luisteren.
Het Engelse boek met de illustraties vond ik ook een hele grote meerwaarde. De illustraties zijn prachtig en zo wordt het verhaal écht tot leven gebracht.
Om samen te vatten; ik vond dit boek erg goed en heb er echt van genoten.
Ik gaf dit boek 4,5 sterren.
Bedankt VBKBelgië en uitgeverij Luitingh Sijthoff voor het recensie-exemplaar!