هیچ ریویو فارسی از این کتاب تو گودریدز وجود نداره پس این ریویو رو فارسی مینویسم.
نویسنده کتاب دکتر کانادایست که در شهر ونکوور کانادا در مراکز کمک به معتادین به مواد مخدر مشغول به کار است. این مراکز با مراکز ترک اعتیاد متفاوت است و اتفاقا برعکس، به کسانی که اعتیاد دارند تحت شرایط کنترل شده ای مواد مخدر تجویز میکنند تا خطر استفاده از وسایل آلوده و اوردوز را کاهش دهند. نویسنده در این کتاب از تجربیات خودش در مواجهه با این افراد میگه و در قسمت دوم کتاب از تجریبات خودش در مواجهه با اعتیاد و همچنین سازوکار اعتیاد و روندی که بدن ما در این پروسه طی میکنه صحبت میکنه.
برجسته ترین نکته ای که نویسنده بهش تاکید داره اینه که ۱) روی آوردن به مواد مخدر و اعتیاد ریشه در تراماهای زندگی و نحوه تربیت شدنمون در کودکی و نوزادی داره. ۲) فاصله کسی که با اعتیاد سروکاری نداره با کسی که شدیدا درگیر اعتیاده خیلی کمتر از چیزیه که فکرش رو میکنیم.

برای من این کتاب بسیار چشم بازکن بود. هم در مورد اطلاعاتی که در مورد اعتیاد و سازوکارش گرفتم و هم در مورد دیدی که ما در مواجهه با افراد بی خانمان و معتاد به مواد مخدر داریم. در جایی از کتاب نویسنده آزادسازی خرید و فروش مواد مخدر رو به عنوان بهترین راه برای مقابله با مقوله اعتیاد معرفی میکنه و درک و موافقت من با این دیدگاه رو مدیون خود این کتاب هستم.