Scan barcode
A review by ilse
Oblomov by Ivan Goncharov
5.0
It was the moment of solemn stillness in nature, when the creative mind works more actively, poetic thoughts glow more fervently, the heart burns with passion more ardently or suffers more bitter anguish, when the seed of a criminal design ripens unhindered in a cruel soul, when….everhtying in Oblomovka is peacefully and soundly asleep.
The hero of this delightful 19th-century Russian masterpiece is the melancholy and slothful landowner Ilya Ilyitch Oblomov, who spends about half of the book in bed. Daydreaming about his childhood on Oblomovka, the family estate, he forges grand plans, more hindered than helped by his grumpy servant Zahar. When the adorable Olga appears on stage, singing Casta Diva, Oblomov's listless, lethargic life is turned upside down...
Heartwarming, moving, often funny and so recognizable. After all, isn’t there a little of Oblomov in all of us?
![9](https://i.postimg.cc/FHkP4VbP/9.jpg)
(Illustration N. Shcheglov)
Dit is het uur, waarin de weidse stilte van de nacht heel de natuur in zich opneemt, waarin de scheppende geest nieuwe kracht ontvangt, de dichtader rijkelijker vloeit, waarin het hart heftiger klopt van hartstocht of pijnlijk ineenkrimpt van een smartelijk begeren, waarin de kiem van de misdaad in het wrede gemoed tot welige bloei komt, en waarin in Oblomowka allen ongestoord slapen.
De held van dit heerlijke 19de-eeuwse meesterwerk is de melancholieke en aartsluie landeigenaar Ilja Oblomow, die zowat de helft van het boek doezelend in bed doorbrengt. Dagdromend over zijn jeugd op Oblomowka, het familielandgoed, smeedt hij grootse plannen, daarbij meer gehinderd dan geholpen door zijn knorrige huisknecht. Als de aanbiddelijke Olga op het toneel verschijnt, wordt Oblomows lusteloze leventje danig overhoop gegooid… Hartverwarmend, ontroerend, vaak grappig en heel herkenbaar, want zijn wij niet allemaal een béétje Oblomow?
The hero of this delightful 19th-century Russian masterpiece is the melancholy and slothful landowner Ilya Ilyitch Oblomov, who spends about half of the book in bed. Daydreaming about his childhood on Oblomovka, the family estate, he forges grand plans, more hindered than helped by his grumpy servant Zahar. When the adorable Olga appears on stage, singing Casta Diva, Oblomov's listless, lethargic life is turned upside down...
Heartwarming, moving, often funny and so recognizable. After all, isn’t there a little of Oblomov in all of us?
![9](https://i.postimg.cc/FHkP4VbP/9.jpg)
(Illustration N. Shcheglov)
Dit is het uur, waarin de weidse stilte van de nacht heel de natuur in zich opneemt, waarin de scheppende geest nieuwe kracht ontvangt, de dichtader rijkelijker vloeit, waarin het hart heftiger klopt van hartstocht of pijnlijk ineenkrimpt van een smartelijk begeren, waarin de kiem van de misdaad in het wrede gemoed tot welige bloei komt, en waarin in Oblomowka allen ongestoord slapen.
De held van dit heerlijke 19de-eeuwse meesterwerk is de melancholieke en aartsluie landeigenaar Ilja Oblomow, die zowat de helft van het boek doezelend in bed doorbrengt. Dagdromend over zijn jeugd op Oblomowka, het familielandgoed, smeedt hij grootse plannen, daarbij meer gehinderd dan geholpen door zijn knorrige huisknecht. Als de aanbiddelijke Olga op het toneel verschijnt, wordt Oblomows lusteloze leventje danig overhoop gegooid… Hartverwarmend, ontroerend, vaak grappig en heel herkenbaar, want zijn wij niet allemaal een béétje Oblomow?