Wspaniała. Klimat surowy, ostry, tak, że można było poczuć chłód kamiennych ścian zamku, zimną bryzę morza na twarzy, słodki smak miodu w ustach, usłyszeć szelest jedwabiu na posadzce i zgrzyt stali uderzającej o stal. Podziwiam tę książkę głównie za główną bohaterkę, która nie jest rozkapryszoną, egoistyczną, małą, nic nierozumiejącą dziewczynką, ale dumną, mądrą i hardą królową, która rozumie, że ponad dobro własne musi przedkładać dobro królestwa. Kiedy zostaje poinformowana, że zostanie wydana za króla Szwecji, nie wścieka się, nie grymasi, nie popełnia głupstw, ale godnie przyjmuje swój los, pojmując, że robi to dla dobra swojego kraju. Na początku trochę gubiłam się w tych wszystkich imionach, planach, intrygach i sojuszach, ale potem wszystko zostało uporządkowane i mogłam prawdziwie nacieszyć się książką. Bohaterowie wykreowani świetnie, podejmowane przez nich decyzje były inteligentne, patrzące dalej niż do następnego dnia, rzucane uwagi celne, dialogi bystre i cięte.
Zdecydowanie polecam.