Prachtig, prachtig verhaal. Maar waarom zijn kinderen in films en boeken altijd zo wijs voor hun leeftijd? Had in dit geval geen toegevoegde waarde, in tegendeel, had het sterker gevonden als je als lezer ziet dat Meadow een doodgewoon kind is, terwijl haar vader denkt dat ze begaafd is.

Verder dat wat bijna iedereen er over zegt, dat je weet dat wat de vader doet niet goed is, maar toch sympathie voor hem voelt. Een vervolg uit het perspectief van Laura zou interessant zijn.