آبلوموف کتابی‌ست با یک موضوع بدیع، روایتی خطی و نسبتاً پرکشش. توصیفاتی که نوسینده دروصف (ظاهری و روحی) شخصیت‍‌ها بکار برده، دقیق و با جزئیات فراوان هستند. کتاب شروع جذابی داشت و رفته رفته خواننده را هرچه بیشتر در خود فرو می‌برد، اما ناگهان از آن شور وکشش اولیه درمیانه کتاب کاسته شد. هرچند خواننده در پس ذهن خود می‌کوشد راه نجاتی را برای آبلوموف ترسیم کند، اما گنجاروف بر این خیال خواننده نقش بطلان می‌کشد و بر اصول خود در معرفی آبلومویسم با توصیف سرنوشت دردناک و محتوم آبلوموف پافشاری می‌کند. منصفانه این بود که می‌شد امتیاز 4.5 به کتاب بدم ولی چون این امر امکان پذیر نبود به همان 4 اکتفا کردم. جمله آخر این کتاب یک اثر متاثر کننده و بی‌شک کم نظیر در ادبیات دنیاست.