ویدیویی دیدم از استاد دانشگاه امام صادق که داشت اشکال‌های حکم قتل محسن شکاری رو می‌شمرد و جملاتش بعضاً یادم مونده. «هشت شبهه بهش وارده، شوخیه؟ اگر شوخیه بگید ما هم بدونیم. بگید تو مقطع حساس کنونی کلیه‌ی قواعد فقهی و حقوقی شوخیه، ما هم جمع کنیم بریم دیگه تو دانشگاهم درس ندیم. ما این همه قاضی فقیه [یه سری صفت که عینشون رو یادم نیست] داریم، بدید اونا پرونده‌ها رو.»

این کتاب رو که می‌خوندم، حداقل آخراش، یاد این بنده‌ی خدا افتادم. قول دادیم به خودمون که دیگه خام هیچ‌کدومشون نشیم. که سگ زرد برادر شغاله. ولی داشتم می‌خوندم چطور قاضی‌هایی داخل خود شیلی رفتن دنبال محاکمه‌ی پینوشه. قاضی‌های عادلی که تونستن تو اون دیکتاتوری زنده بمونن و قاضی باشن، و نمی‌تونستم بهش فکر نکنم. اگر «تاتا»ی شیلی تونست محاکمه بشه…
شاید «پدر ملت ایران» هم بشه…