Regina di Parigi, nonché Monica Bellucci francese.

Jeg elsker Édouard Louis' bøger og denne, en kærlighedserklæring til hans mor, er virkelig et fint portræt af en kvindes udvikling.

*3.5

A quick 100 page read about his mother’s struggles & changes. Themes included abusive relationships & moving through social classes & the complexities of both as well as the cycle of abuse. I just felt the author was a little too hard on his mom at times, but I understand that was to show how his perspective & understanding of her was a transformation as well.

Édouard Louis (1992) is één van mijn favoriete schrijvers, al is zijn oeuvre tot nog toe altijd kort en autobiografisch geweest. Ik vreesde bij het verschijnen van Combats et métamorphoses d’une femme daarom dat het wellicht teveel van het goede zou worden.

Hoewel ik me onverminderd verheug op een grotere, fictieve roman van Louis, viel dit boekje over het leven van zijn moeder me niet tegen. Opnieuw gaat het over armoede en sociale mobiliteit, waarin ditmaal de vrouw centraal staat. Louis beschrijft niet alleen hoe zijn moeder al op haar twintigste aan de verkeerde kant van de maatschappij kwam te staan, als ze daar niet al stond, maar doorspekt het verhaal ook met anekdotes die zijn eigen verhouding met zijn moeder laten zien. Daarmee voorkomt hij zichzelf al teveel weg te zetten als de zoon die het allemaal beter weet. Zo nu en dan vroeg ik me wel af of zijn moeder met dit boek zou hebben ingestemd. Door Louis' toedoen staat haar familie immers al jaren in de schijnwerpers; ook dit portret van haar is liefdevol, maar ongepolijst.

Pour certaines personnes, l’identité de femme est évidemment une identité oppressante ; pour elle, devenir femme avait été une conquête.